“Uşaqlarda yaranan aqressiv davranışlar təkcə genetik faktorlarla deyil, daha çox mühitdən qaynaqlanır. Onların baxdığı videolar, oynadığı oyunlar və sosial mühit aqressiyanın formalaşmasına birbaşa təsir göstərir. Xüsusilə döyüş, vurdulu-qırdılı səhnələrlə zəngin rəqəmsal oyunlar bu təhlükəni artırır.”
Psixoloq Aygün Məlikova, “Tehsil365”ə açıqlamasında qeyd edir ki, uşaqların oyuncaqları və oyun vasitəsilə öyrəndikləri davranış modelləri onların gündəlik həyatlarına ötürülür:
“Əgər bir uşaq davamlı olaraq şiddət və zorakılıq dolu oyunlar oynayırsa və ya bu məzmunlu videolar izləyirsə, bu zaman onun özünü müdafiə etmə mexanizmi də zorakı şəkildə formalaşır. Uşaq başa düşür ki, qarşı tərəfi ancaq şiddətlə susdurmaq mümkündür,” – deyə psixoloq vurğulayır.
Oyun və video vasitəsilə şiddətlə tez-tez qarşılaşan uşaqlarda aqressiv davranış formaları gündəlik münasibətlərə də sirayət edir. Belə uşaqlar öz fikirlərini ifadə etmək yerinə, emosiyalarını qışqırmaq, vurmamaq, qırmaq kimi yollarda göstərməyə meylli olurlar. Aygün Məlikovanın fikrincə, bu davranışlar zamanla həm məktəb mühitində, həm də ailə içində münasibətlərin pozulmasına gətirib çıxarır.
Əgər uşaq sakit və emosional olaraq stabildirsə, şiddətli məzmunlu oyunlar belə onun davranışını tam dəyişməyə bilər. Amma əgər mühit də aqressivdirsə ailədə və ya ətraf mühitdə uşaq aqressiya ilə qarşılaşırsa bu zaman davranışlar daha sürətli formalaşır və şiddət normallaşır.
Uşağın aqressivliyinin qarşısını almaq üçün təkcə onun daxili vəziyyətinə deyil, ətraf mühitinə və hər gün təmasda olduğu məzmunlara da diqqət yetirmək vacibdir. Uşaq ekran qarşısında hansı mövzularla “tərbiyə olunursa”, davranışlarında da onu əks etdirəcək.