Mikayıl Müşfiq 1908-ci il iyunun 5-də Bakıda anadan olub. Onun atası, dövrünün tanınmış ziyalılarından Mirzə Əbdülqadir İsmayılzadə, müəllimliklə yanaşı şeir və qəzəl yazırdı.Valideynlərini erkən yaşda itirən Mikayıl, nənəsi Qızqayıt xanım və dayısının himayəsində böyüyüb. Nənəsinin tərbiyəsi və sevgisi onun yaradıcılıq yoluna böyük təsir göstərib.1931-ci ildə Dilbər Axundzadə ilə ailə həyatı qurub.“Tehsil365” onun həyat və yaradıcılığını araşdıraraq oxuculara Mikayıl Müşfiqin bənzərsiz sənət dünyasını təqdim edir:
Şairin poeziyaya gəlişi çox erkən yaşlarda başlayıb. İlk şeiri "Bu gün" 1926-cı ildə “Gənc İşçi” qəzetində çap olunub.1927-ci ildən etibarən “Maarif və Mədəniyyət”, “Komsomol” jurnalları və “Gənc İşçi” qəzeti onun yaradıcılıq meydanına çevrilib.
1932-ci il Müşfiqin yaradıcılığında ən məhsuldar dövr hesab olunur. Bu ildə aşağıdakı kitabları işıq üzü görüb:"Günün səsləri","Vuruşmalar","Pambıq","Buruqlar arasında”.Sonrakı illərdə isə "Şeirlər", "Çoban", "Mənim dostum", "Səhər", "Sındırılan saz", "Azadlıq dastanı", "Buruq adamı" əsərləri çapdan çıxıb.
1937-ci ildə şair "Çağlayan" adlı kitab hazırlayıb. Topluya onun ən qiymətli əsərləri daxil edilib:"Səhər","Azadlıq dastanı","Sındırılan saz","Əbədiyyət nəğməsi","Şeirim","Yenə o bağ olaydı","Duyğu yarpaqları","Tərtərhes nəğmələri","Mingəçevir həsrəti".Təəssüf ki, kitab çap olunmamış qalıb.
Yenə o bağ olaydı
Yenə o bağ olaydı,
Bizim bağça olaydı,
Yenə gül-çiçək açıb,
Yarpaq-yaşıl olaydı.
Qoynunda quş oxuya,
Bülbül nəğmə qura ya,
Yarpaq, çiçək, çəmənlər
Könlümü şad eləyə.
Bir yanda xumar yarım,
Əlində gül, nar olsun,
Bir yanda bumbuz çeşmə
Şırıl-şırıl çarx vursun.
Yar sevgisi könlümü
Alov kimi yandırsın,
Quş nəğməsi, su səsi
Bir könlümə yığılsın.
Bu şeir Mikayıl Müşfiqin təbiətə, sevgi və gənclik xatirələrinə olan səmimi həsrətinin bədii ifadəsidir. Onun misralarında həm uşaqlıq bağlarının ətri, həm də saf hisslərin istiliyi duyulur. Müşfiqin poeziyası zamanın sərt küləklərinə baxmayaraq, insan ruhunu həmişə bahara, işığa və azadlığa çağırır.