Bəxtiyar Vahabzadə 16 avqust 1925-ci ildə Şəki şəhərində anadan olmuşdur. Erkən yaşlarından ədəbiyyata maraq göstərmiş, məktəb illərində ilk şeirlərini yazmağa başlamışdır.O, Bakı Dövlət Universitetinin Filologiya fakültəsini bitirmiş, sonradan uzun illər həmin fakültədə müəllim, professor kimi fəaliyyət göstərmişdir.“Tehsil365” onun həyat və yaradıcılığını araşdıraraq oxuculara Bəxtiyar Vahabzadənin bənzərsiz sənət dünyasını təqdim edir:
Bəxtiyar Vahabzadə təkcə şair deyil, həm də ədəbiyyatşünas alim, dramaturq və ictimai xadim idi. Yaradıcılığının əsas mövzuları vətən sevgisi, azadlıq, milli kimlik, dil və mədəniyyət olmuşdur.
Şairin poeziyası xalqın dərdi ilə nəfəs alır, onun sevinc və kədərini əks etdirirdi. Ən məşhur əsərlərindən biri olan "Gülüstan" poeması iki yerə bölünmüş Azərbaycanın taleyinə, milli bölünmənin ağrılarına həsr olunmuşdur. Bu əsər uzun müddət gizli şəkildə yayılmış, müəllifinə həm böyük sevgi, həm də ciddi təzyiqlər gətirmişdir.
Digər önəmli əsərləri:"Latın dili","Vicdan","Muğam","Ölüm və Qız","İkinci səs".Onun şeirləri həm lirizm, həm də dərin vətəndaşlıq mövqeyi ilə seçilir.
1980–90-cı illərdə Azərbaycan xalqının azadlıq hərəkatı dövründə Vahabzadənin şeirləri meydanlarda oxunur, xalqın birliyini və ruhunu alovlandırırdı. Onun misralarında qorxu yox idi — yalnız həqiqət, vətən sevgisi və mübarizə ruhu vardı.
Vətən
Vətən mənim varlığımdır,
Nəfəsimdir, ömrümdür.
Vətən mənim alın yazım,
Bütöv Azərbaycanımdır.
…
Vətən mənim anam, atam,
Ocağımda yanan oddur.
Vətən mənim doğma yurdum,
Gözümün nuru, qanımdır.
…
Vətən mənim namusumdur,
Vicdanımdır, arımdır.
Vətən mənim hər günüm,
Hər gecəm, yuxum, yarımdır.
Bəxtiyar Vahabzadə 13 fevral 2009-cu ildə vəfat etsə də, onun əsərləri bu gün də oxunur, öyrənilir və gənc nəslin milli şüurunu formalaşdırır. O, Azərbaycan poeziyasının gücünü və sözün məsuliyyətini ən uca səviyyədə təmsil edən şairlərdən biridir.