Xalqın mənəvi oyanışında mühüm rol oynamış Mirzə Əjdər oğlu İbrahimov Azərbaycan-Sovet İttifaqı yazıçısı, dramaturq və ictimai xadim kimi tanınır. “Tehsil365” onun həyat və yaradıcılığını araşdıraraq oxuculara Mirzə İbrahimova məxsus bənzərsiz sənət və ictimai fəaliyyət dünyasını təqdim edir:
Mirzə İbrahimov 1911-ci il oktyabrın 28-də Cənubi Azərbaycanın Sərab şəhərində anadan olmuşdur. 1918-ci ildə ailəsi ilə birlikdə Bakıya köçüb. Hələ 7 yaşında ikən atasını itirən Mirzə İbrahimovun həyatının ağır günləri başlayıb. O, neft işçisi olan dayısının yanında qalaraq oxumağa başlamış və Balaxanı, Zabrat kəndlərində muzdluq edərək çörək pulu qazanmışdır.
1926-1930-cu illərdə Balaxanı fabrik-zavod məktəbində oxuyub və işləyib. Bədii yaradıcılığa Zabrat fəhlə ədəbiyyat dərnəyində üzv olaraq başlayıb. Daha sonra Azərbaycan Dövlət Elmi-tədqiqat İnstitutunun ikillik hazırlıq şöbəsində təhsil almış, 1935-1937-ci illərdə isə SSRİ Elmlər Akademiyasının Leningraddakı Şərqşünaslıq İnstitutunun aspiranturasında elmi fəaliyyətini davam etdirmişdir.
1930-cu ildə Mirzə İbrahimovun ilk şeiri olan “Qazılan buruq” “Aprel alovları” məcmuəsində dərc olunub. 30-cu illərdə ilk publisist məqalələrini, hekayə və oçerklərini qələmə alıb. 1935-ci ildə yazdığı “Həyat” pyesi Azərbaycan dramaturgiyasının inkişafına töhfə verib.
1942-ci ildə Azərbaycan SSR Maarif Naziri və M.F. Axundov adına Azərbaycan Dövlət Opera və Balet Teatrının direktoru vəzifəsinə təyin olunub. İkinci Dünya Müharibəsi illərində 416 diviziya tərkibində döyüşlərdə iştirak edib və bu dövrdə yazdığı əsərlərlə Azərbaycan dramaturgiyasını zənginləşdirib.
Mirzə İbrahimov dil məsələlərinə xüsusi diqqət yetirib. Onun bu mövzudakı ən dolğun fikirləri 1943-cü ildə yazdığı “Dilimizin inkişaf yolları haqqında” məqaləsində əks olunub. 1956-cı ildə “Azərbaycan dili dövlət idarələrində” adlı məqaləsi ilə dilin rəsmi sahədə inkişafına dair cəsarətli təşəbbüslər göstərib.
Mirzə İbrahimov Azərbaycan Yazıçılar İttifaqı İdarə Heyətinin sədri (1946-1954), SSRİ Yazıçılar İttifaqı İdarə Heyətinin katibi (1957-1965), Azərbaycan Respublikası Nazirlər Soveti sədrinin müavini (1946-1950), Azərbaycan Respublikası Ali Soveti Rəyasət Heyətinin sədri (1954-1958) vəzifələrində çalışıb. Ömrünün sonuna qədər Azərbaycan Elmlər Akademiyası Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatı şöbəsinin müdiri və çoxcildlik “Azərbaycan ədəbiyyatı tarixinin” redaksiya heyətinin üzvü olub.
Mirzə İbrahimov 1993-cü il dekabrın 17-də Bakıda vəfat edib və Fəxri Xiyabanda dəfn olunub. Onun yaradıcılığı Azərbaycan ədəbiyyatının inkişafında silinməz iz qoyub.