Hüseynzadə Hüseyn Camal oğlu 1924-cü il iyunun 15-də Ağstafa rayonunun Yenigün kəndində anadan olub. “Tehsil365” onun həyat və yaradıcılığını araşdıraraq oxuculara Hüseyn Arifə məxsus bənzərsiz sənət dünyasını təqdim edir.
Hüseyn Arif Bakı pedaqoji məktəbində (1937-1940) və Azərbaycan Dövlət Universitetinin Şərqşünaslıq fakültəsində (1946-1951) təhsil alıb.
Xalq şairi Azərbaycanın Xarici Ölkələrlə Dostluq və Mədəni Əlaqələr Cəmiyyətində şöbə müdiri, "Azərnəşr"in Bədii Ədəbiyyat Redaksiyasında böyük redaktor, "Gənclik" nəşriyyatında bədii ədəbiyyat redaksiyasının müdiri, Azərbaycan Aşıqlar Birliyinin sədri vəzifələrində çalışıb. 1991-ci ildə Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Ağsaqqallar Şurasının üzvü seçilmişdir.
Ədəbi fəaliyyətinə İkinci Dünya Müharibəsi illərində başlayan Hüseyn Arifin ribrettosu əsasında 1957-ci ildə "Azad" tamaşası M.F.Axundov adına Opera və Balet teatrında, "Yolda" poeması əsasında yazdığı eyniadlı pyesi 1974-cü ildə M.Qorki adına Gənc Tamaşaçılar Teatrında səhnələşdirilmişdir. 1971-ci ildə “Dağ Kəndi” poemasına görə “Qızıl Oraq” mükafatına layiq görülüb. Əsərləri keçmiş SSRİ və bir sıra xarici ölkə dillərinə tərcümə olunub, şeirlərinə musiqilər bəstələnmişdir.
Hüseyn Arif həm də iştirak etdiyi məclislərdə, tədbirlərdə və getdiyi rayonlarda maraqlı, gülüş doğuran əhvalatları ilə tanınırdı. 1976-cı ildə oğlunun vəfatından sonra şairin yaradıcılığının böyük bir qismini məhz oğluna həsr etdiyi şeirlər təşkil etmişdir.
Beynəlxalq fəaliyyətinə gəlincə, 1976-cı ildə Yuqoslaviyada (Sarayevo) Beynəlxalq poeziya günlərinin, 1979-cu ildə Liviyada SSRİ günlərinin iştirakçısı olmuşdur. Dövrünün sərt qayda və qanunlarına baxmayaraq azad ruhlu və təbiət vurğunu olan şair Sovet təsirinə tab gətirməmişdir.
Hüseyn Arif 1992-ci il sentyabrın 14-də Bakıda vəfat etmiş, doğulduğu kənddə dəfn olunmuşdur.
Əsərləri arasında: “Yeni həyat yollarında” (1950), “Mən sülhə səs verirəm” (1951), “Rus dili müəlliməsi” (1954), “Məhəbbət nəğmələri” (1956), “Dostluq telləri” (1960), “Yolda” (1962), “Ömür çeşməsi” (1963), “Sibir töhfələri” (1964), “Torpaq eşqi” (1964), “Diri göl əfsanəsi” (1969), “Bahar gələndə” (1969) və s. Məşhur şeirləri: “Analar”, “Sən Dərsə Gəlməyəndə”, “İnsan”, “Xatırla Məni”, “Könül Deyir Yaşa Hələ”, “Şeir Deyilmi” və s. yer alır.