Abdulla Şaiq uşaq ədəbiyyatında məşhur şairdir. O, uşaqlar üçün sadə, anlaşıqlı və əyləncəli şeirlər yazıb, onların dünyagörüşünün formalaşmasına kömək edib. Şaiqin uşaq şeirlərində təbiət, dostluq, əxlaq və həyat dərsləri əsas mövzulardır. Onun yaradıcılığı Azərbaycan uşaq poeziyasının inkişafında önəmli rol oynayıb.Bir çox şeirləri var ki,onlardan biri də “Quzu” şeiridir.”Tehsil365” həmin şeiri təqdim edir.
Quzu
Bir obada körpə quzu,
Mələr-mələr, qaçar düzü,
Anasın axtarar gözü.
Dedim: – Qaçma, gözəl quzum,
Səni mən bəslərəm özüm.
…
Gün əyildi, çökdü duman,
Sürü qayıtdı otlaqdan;
Səs-küy ilə doldu hər yan.
Dedim: – Qaçma, gözəl quzum,
Səni mən bəslərəm özüm.
…
Qoyunları çoban yığar,
Fatı xala gəlib sağar;
Quzum mələr, durub baxar.
Dedim: – Qaçma, gözəl quzum,
Səni mən bəslərəm özüm.
…
Anasını quzum görər,
Ayaqların yerə dirər,
Məməsini tapıb əmər.
Dedim: – Qaçma, gözəl quzum,
Səni mən bəslərəm özüm.
…
Quzum çıxdı göy otlağa
Yanaşdı bir boz oğlağa,
Çıxdı onunla oynağa.
Dedim: – Qaçma, gözəl quzum,
Səni mən bəslərəm özüm.