Məktəbəqədər yaş dövründə uşaqların ən çox rastlaşdığı emosional çətinliklərdən biri qorxu və utancaqlıqdır. Bu hisslər onların bağçada dostları ilə ünsiyyət qurmasına, müəllimlərlə rahat davranmasına və oyunlara qoşulmasına mane ola bilər. Valideyn və tərbiyəçilərin dəstəyi ilə uşaqlar bu çətinlikləri yavaş-yavaş aşa və özlərini daha sərbəst ifadə edə bilərlər.
“Tehsil365” xəbər verir ki, qorxu və utancaqlığın yaranma səbəbləri müxtəlifdir. Bəzən uşaqlar yeni mühitə öyrəşməkdə çətinlik çəkirlər, bəzən isə ailədə həddindən artıq qorunmaq və ya daim tənqid olunmaq bu duyğulara səbəb olur. Bağça mühitində uşaqlar ilk dəfə ailədən kənarda sosiallaşır, bu isə təbii olaraq bir qədər narahatlıq yaradır.
Valideynlər və tərbiyəçilər uşağın qorxu hissini anlamağa çalışmalıdır. Məsələn, uşaq bağçada müəllimdən soruşmağa çəkinirsə, tərbiyəçi ona sadə suallarla yaxınlaşaraq dialoqa cəlb edə bilər. Eyni zamanda uşağın hər kiçik addımı müsbət qarşılanmalı və təriflənməlidir. Bu, onun özünə inamını artırır.
Utancaqlığın aradan qaldırılması üçün uşağı kiçik qruplarda fəaliyyətə cəlb etmək faydalıdır. Böyük dəstənin qarşısında danışmaq çətin ola bilər, amma iki-üç uşaqla oynadığı oyunlarda daha tez açılır. Bağçada keçirilən dram dərsləri, musiqi oyunları və rollu fəaliyyətlər də uşağın cəsarətini artırır.
Qorxu hissi ilə mübarizədə isə uşağa sadəcə “qorxma” demək kifayət etmir. Onun qorxusunu dinləmək, bu duyğunu qəbul etmək və yavaş-yavaş uyğunlaşdırmaq daha faydalıdır. Məsələn, qaranlıqdan qorxan uşaq üçün bağçada işıqlı guşələrdə oyun təşkil etmək, sonradan işığın azaldıldığı mühitdə onu məşğul etmək bu qorxunun azalmasına kömək edə bilər.
Valideynlərin bağça ilə əməkdaşlığı da çox önəmlidir. Evdə uşağın hissləri barədə danışmaq, bağçada isə tərbiyəçilərlə fikir mübadiləsi aparmaq uşağın emosional inkişafını gücləndirir. Uşağın qorxu və utancaqlığını aşması həm təhsil mühitinə uyğunlaşmasını, həm də gələcək sosial həyatını asanlaşdırır.