Çingiz Mustafayev yalnız Azərbaycan jurnalisti deyil, həm də Vətən üçün canından keçən qəhrəman idi. O, informasiya blokadasında olan ölkəmizin həqiqətlərini dünyaya çatdırdı.Xocalı faciəsini lentə alaraq beynəlxalq ictimaiyyətin diqqətini çəkdi. 1992-ci ilin iyununda çəkiliş zamanı şəhid oldu və ömrü yarımçıq kəsilsə də, adı əbədiləşdi.
"Tehsil365" xatırladır ki,1960-cı il avqustun 29-da Həştərxan vilayətinin Kapustin Yar kəndində dünyaya gələn Çingiz, uşaqlıq illərində ailəsi ilə Bakıya köçmüş, burada gələcəyin jurnalisti və yenilikçi musiqiçisi kimi yetişmişdir. Azərbaycan Dövlət Tibb İnstitutunu bitirsə də, onun həqiqi taleyi mediaya, musiqiyə və Vətən uğrunda fəaliyyətə bağlı oldu. 1983-cü ildə dünyada ilk dəfə Azərbaycan dilində rep janrlı “Dünənki keçdi” mahnısını səsləndirərək ölkəmizdə musiqidə yenilikçi addım atdı.
Lakin Çingiz Mustafayev yalnız musiqi ilə yadda qalmadı. 1990-cı illərdə jurnalist kimi fəaliyyətini genişləndirərək, məlumat blokadasında olan Azərbaycan haqda həqiqətləri ABŞ və Avropanın aparıcı teleagentliklərinə çatdırdı. Onun əsasını qoyduğu “215 kl” studiyası cəbhə bölgələrindən hazırladığı reportajlarla xalqına və dünyaya səs verdi. Xocalı soyqırımı haqqında çəkdiyi film isə Ermənistanın beynəlxalq səviyyədə nüfuzuna ağır zərbə vurdu və dünya ictimaiyyətinin diqqətini Azərbaycan həqiqətlərinə yönəltdi.
Çingiz yalnız reportyor deyildi. O, döyüş meydanında həm jurnalist, həm də bir əsgər kimi çalışır, təhlükəli vəziyyətlərdə əsl qəhrəmanlıq göstərirdi. 1992-ci ilin iyun ayının 15-də Əsgəran rayonunun Naxçıvanik kəndində çəkiliş zamanı aldığı mərmi qəlpəsindən şəhid oldu. Onun həyatı yarımçıq kəsilsə də, adı əbədiləşdi.
Çingiz Mustafayevin xatirəsi dövlət tərəfindən də yüksək qiymətləndirildi. O, Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adına layiq görüldü və müxtəlif mükafatlarla təltif edildi. Bakıda Şəhidlər xiyabanında dəfn olunmuş, onun şücaəti gələcək nəsillər üçün örnək oldu. Fondlar, musiqi albomları, büstlər və zirvələr – “Çingiz zirvəsi” – onun adını yaşadır.
Bu gün Çingiz Mustafayev yalnız şəhid jurnalist kimi deyil, həm də peşəsinə sədaqətin, yaradıcılığın və Vətən sevgisinin simvolu kimi xatırlanır. O, həyatını Vətənə həsr etdi, kamerasını və qələmini həqiqət uğrunda qaldırdı və əbədi qəhrəman olaraq tarixdə izini qoydu.