Azərbaycanlı gənc şair Yəhya Paşazadə özünün yeni lirik şeiri ilə oxucuların diqqətini çəkib. “Mən səni uca dağ, zirvə bilirdim” adlı əsərdə müəllif insanın duyğusal aldanışlarını, saf sevginin qarşılıqsız qalmasını və daxili oyanış anlarını poetik dillə ifadə edib.
“Tehsil365” xəbər verir ki, şeirdə təbiət obrazları – dağ, dəniz, ulduz, çinar, işıq – vasitəsilə sevilən insanın ideal obrazı yaradılır. Lakin bəndlərin sonunda bu obrazın gerçəkdə mövcud olmadığı, sadəcə bir xəyaldan ibarət olduğu ortaya çıxır.
“Mən səni uca dağ, zirvə bilirdim,
Ancaq ki, heç qara daş da olmadın.
Dalğalı dəniztək sanırdım, fəqət,
Gözümdə bir damla yaş da olmadın.
Səni dan ulduzu zənn eləyirdim,
Xəyalın göylərdən yerə enmədi.
Səhv edib adına xeyirxah dedim,
Şərə endi başın, xeyrə enmədi.”
Son bənddə isə şair bir növ nəticə çıxarır: “Ümiddən çəkilmiş yoldun, bəlkə də, tək mənim qəlbimdən keçə bilmədin.”
Bu, həm qarşı tərəfin laqeydliyinə, həm də sevən insanın öz saf duyğularının dəyərsiz qalmasına bir etirafdır.
Əsər, həm bədii dili, həm də dərin mənəvi məzmunu ilə diqqət çəkərək, müasir Azərbaycan poeziyasında insanın mənəvi təlatümlərini əks etdirən təsirli nümunələrdən biri kimi dəyərləndirilir.