Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli simalarından biri olan Bəxtiyar Vahabzadə, şeirində həyatın keçmiş illərinin yükünü, duyğuların kövrəkliyini və qarşılıqsız sevginin əzabını vurğulayıb. Şeirdə payız mövsümü metaforası ilə insan həyatının bir mərhələsinin sonu təsvir edilir.
“Tehsil365” xəbər verir ki, şair oxuculara dərin və introspektiv bir duyğu təcrübəsi yaşadır, hər misrada insanın tənhalığı və anlaşılmama hissi açıq şəkildə ifadə olunur. Şeir ictimaiyyət tərəfindən böyük maraqla qarşılanıb və oxucular tərəfindən həm şəxsi, həm də universal hisslərə toxunan əsər kimi qiymətləndirilir.
“Sən hardan biləsən nə çəkirəm mən.
Payızam…Ey ömrün ilk baharlısı,
Sən hardan biləsən, nədən biləsən
Yoxdur bu dünyada səndən varlısı…
İllərim xərclənmiş, ömür gödəlmiş,
Sənin yol gedəsi çox illərin var.
Mənim ürəyimdə baş-başa gəlmiş
Kövrək duyğulardan nə xəbərin var?”

