Dostluq insan həyatının ən dəyərli münasibətlərindən biridir. Hər kəsin həyatında bir zamanlar çox yaxın olduğu, sirrini paylaşdığı, günlərini birgə keçirdiyi insanlar olub.
‘’Tehsil365’’ bildirir ki, zamanla elə anlar gəlir ki, bir vaxtlar “ən yaxın dost” dediyimiz insanlarla yollarımız ayrılır. Bəs niyə belə olur? Niyə insan özünə ən doğma bildiyi biri ilə uzaqlaşır?
1. Zaman və dəyişən prioritetlər
İnsan dəyişir — düşüncəsi, məqsədləri, maraqları, həyat tərzi dəyişir. Bəzən bu dəyişikliklər dostluq münasibətlərinə də təsir edir. Universiteti bitirmək, iş həyatı, ailə qurmaq və ya sadəcə fərqli maraqlara yönəlmək iki dostu tədricən bir-birindən uzaqlaşdıra bilər.
Bu, çox vaxt səssiz və təbii bir proses olur. Kimsə günahkar deyil — sadəcə yollar artıq eyni istiqamətə aparmır.
2. Əlaqənin tükənməsi
Dostluq da münasibət kimi qarşılıqlı qayğı, maraq və diqqət tələb edir. Əgər bir tərəf daim verən, digəri isə yalnız alan mövqedədirsə, münasibət tükənməyə başlayır. Danışıqlar formal, görüşlər məcburi hala gəlir. Bir nöqtədə isə hər iki tərəf hiss edir ki, artıq əvvəlki istilik yoxdur.
Bu zaman dostluq bitmir — sadəcə forması dəyişir. Bəzən səssiz bir uzaqlaşma ən doğru addım olur.
3. Səssiz incikliklər və anlaşılmazlıqlar
Bəzi dostluqlar böyük mübahisələrlə deyil, səssiz soyuqluqlarla bitir. Biri yazmadığı üçün digəri küskün olur, digəri isə “məni axtarmır” deyə uzaqlaşır. Halbuki bir açıq söhbət, bir dürüst etiraf hər şeyi həll edə bilərdi.
Lakin insanlar bəzən öz qürurlarını qorumaq üçün sükutu seçirlər. Və bu sükut dostluqları yavaş-yavaş məhv edir.
4. Həyat dərsləri və daxili böyümə
Bəzən dostluqdan uzaqlaşmaq pis bir şey deyil — əksinə, şəxsi inkişafın təbii nəticəsidir. Hər bir münasibət insana nəsə öyrədir: kim olduğumuzu, nə istədiyimizi, kimlərlə rahat olduğumuzu.
Bəzən həyat səni o dostdan uzaqlaşdırır ki, sən öz yolunu tapasan. Bəlkə də, həmin insan bir mərhələnin dostudur, bütün həyatın deyil.
5. Dostluğun bitməsi yox, izinin qalması
Ən gözəl dostluqlar belə bəzən bitir, amma onların qoyduğu iz qalır. Birgə xatirələr, gülüşlər, dəstəklər – bunların heç biri silinmir. Dostluq bəzən insanın həyatının bir fəslidir, amma o fəsil bitəndə də o illərin dəyəri itməz.
Əsas odur ki, dostluq bitəndə nifrət qalmasın. Hər kəsin həyatında yerini və rolunu dəyərləndirə bilmək – həqiqi yetkinlikdir.
Dostluqdan uzaqlaşmaq bəzən ağrılı olur, amma çox vaxt bu, həyatın bir hissəsidir. İnsan böyüdükcə, kimlərlə eyni dalğada olduğunu daha yaxşı anlayır. Bəzən ən yaxın bildiyimiz insanlar sadəcə müəyyən bir dövr üçün bizə doğma olublar.
Əsas olan – kiminsə getməsinə deyil, bizdə nə qoyub getdiyinə baxmaqdır.