"Mədəniyyət sahəsində hüquqi çərçivədə və sistemdə problemlər mövcuddur".
“Tehsil365” xəbər verir ki, bunu Mədəniyyət Nazirliyinin hüquq şöbəsinin müdiri Gülər Mikayılova "Mədəniyyət və hüquq: Müasir Çağırışlar Forumu" çərçivəsində baş tutan "Azərbaycan Respublikası Konstitusiyası və Mədəniyyət Dəyərlərimiz" adlı panel müzakirədə çıxışı zamanı deyib.
O bildirib ki, ölkəmizin mədəniyyət sahəsinin hüquqi əsası Konstitusiyanın 40-cı maddəsi ilə müəyyən edilir və geniş sahə qanunları ilə tamamlanır:
"Bu qanunlar mədəni irs, muzey, kitabxana, kinematoqrafiya, teatr, nəşriyyat işi və digər istiqamətləri əhatə edir. Bununla belə sahənin hüquqi tənzimlənməsində bir sıra ciddi problemlər öz aktuallığını qorumaqdadır. Məsələn, qanunların əksəriyyəti 20-25 il əvvəl qəbul edilib və müasir çağırışları tam əks etdirmir. "Tarixi və mədəniyyət abidələrinin qorunması haqqında", "Kinematoqrafiya haqqında" və "Kitabxana işi haqqında" qanunlar 1998-ci ildə qəbul ediliblər, zamanın tələbləri ilə uzlaşmırlar. Həmçinin mövcud qanunvericilikdə müxtəlif sahələr üzrə paralel tənzimləmə normaları pərakəndəlik yaradır. Nümunə üçün "Azərbaycan folkloru nümunələrinin hüquqi qorunması haqqında", "Azərbaycan xalça sənətinin qorunması və inkişaf etdirilməsi haqqında", "Tarix və mədəniyyət abidələrinin qorunması haqqında" və "Muzeylər haqqında" qanunlarda folklor, xalça sənəti, muzey fəaliyyəti ayrı-ayrılıqda tənzimlənir. Bu münasibətlərin müxtəlif normativ hüquqi aktlar üzrə bölünməsi mədəniyyət sahəsində hüquqi tənzimləmənin pərakəndə və sistemsiz xarakter almasına səbəb olur".
Nazirlik rəsmisi vurğulayıb ki, bir çox normativ aktların icrası üçün alt-mexanizmlər və icra standartları yetərincə dəqiq müəyyən edilməyib:
"Həmçinin "Teatr və teatr fəaliyyəti haqqında" Qanunun konseptual müddəaları mövcud praktika ilə tam uzlaşmır. Belə ki, qanunda teatr sahəsində prodüser fəaliyyətinə dair tələblər nəzərdə tutulsa da, "Teatr, konsert, sirk müəssisələrində olan qulluqçu vəzifələrinin vahid tarif-ixtisas sorğu kitabçası"nda prodüser vəzifəsi ümumiyyətlə göstərilməyib. Bu, hüquqi idarəetmə və əməyin normativ təsnifatı arasında uyğunsuzluq yaradır. Bu boşluqlar tənzimləmənin effektivliyinə birbaşa təsir göstərir və sözügedən sahədə idarəetmənin səmərəsini azaldır".